Μήνυμα μιας άλλης εποχής

Όλα ξεκίνησαν πριν από πολλά πολλά χρόνια. Τότε που εμφανίστηκε η ανάπτυξη αυτού που ονομάστηκε «Τεχνητή Νοημοσύνη» και που κανένας δεν φανταζόταν ότι αυτό θα έβαζε σε πειρασμό κάποιους για ένα είδος νέου «παιδομαζώματος». Μιας εφαρμογής μετατροπής των ανθρώπων σε ρομπότ. Με σκέψη όπως των γρήγορων μηχανών και όψη με την κατάλληλη εφαρμογή μιας ειδικής στολής, ίδια με αυτή των ρομπότ της φαντασίας μας.

Όλα πήγαιναν «καλά» για τον Ρομπ, το μικρό ρομποτάκι. Πιστό, υπάκουο και πολύ αποδοτικό για τα αφεντικά που τον είχαν αποκτήσει. Μέχρι τη στιγμή που σε κάποιο παλιό μπαούλο βρήκε κάποια πράγματα που δεν ήξερε τι ακριβώς ήταν. Η περιέργεια του παιδιού που είχε απομείνει μέσα του τον έκανε να ψάξει μέσα στο ψηφιακό Μουσείο, που είχε πρόσβαση, να ψάξει να δει τι ήταν αυτά τα αντικείμενα.

Μολύβι: Μ’ αυτό κάποτε οι άνθρωποι γράφανε τις σκέψεις, τις ιστορίες, τις εξομολογήσεις τους, τους λογαριασμούς τους, έκαναν τις ζωγραφιές τους και πολλά άλλα.

Σημειωματάριο: Εδώ έγραφαν όλα τα παραπάνω.

Αλλά, πώς, άραγε, λειτουργούσαν; Δεν άργησε να βρει τις απαντήσεις του μέσα από κάποια videos του Μουσείου.

Βρήκε όμως κι άλλα πράγματα! Κάποιες οικογενειακές του φωτογραφίες, με τους γονείς του, την αδελφή του κι αυτόν σε πολύ μικρή ηλικία. Βάλθηκε τότε να μάθει να γράφει. Αν και δυσκολεύτηκε να ξεφύγει από τη γλώσσα του «κώδικα» και να προσαρμοστεί στο καινούριο περιβάλλον, τα κατάφερε μια χαρά.

Έτσι αποφάσισε, χρησιμοποιώντας αυτή την παράξενη γι’ αυτόν γλώσσα, να γράψει κάτι για τους γονείς και την αδελφή του, φέρνοντας στο φως κάποιες από τις λίγες αναμνήσεις που του είχαν απομείνει μαζί με την παιδική του περιέργεια. Ένα «μήνυμα μιας άλλης εποχής»!