Έχετε σκεφτεί ποτέ πόσα μυστικά μπορεί να κρύβουν οι κοινότοπες λέξεις που χρησιμοποιούμε μηχανικά στον καθημερινό μας λόγο, ανυποψίαστοι και ανυποψίαστες για την πρωταρχική σημασία και τις ιδιαίτερες αποχρώσεις τους; Η λέξη «συγγραφή», για παράδειγμα, είναι μια λέξη σύνθετη με πρώτο συνθετικό την πρόθεση «συν-». Τι κρύβεται μέσα σε αυτή την πρόθεση που διαφοροποιεί τη συγγραφή από την απλή πράξη της γραφής;
Το «συν-» είναι μια πρόθεση προσθετική που καταρχάς σημαίνει πως συν-πληρώνω αυτό που γράφω για να δημιουργήσω ένα σύν-ολο, το οποίο θα υποδηλώνει κάτι παραπάνω από το άθροισμα των επιμέρους μερών του, όπως μας λέει ο Αριστοτέλης. Αυτό το κάτι παραπάνω βρίσκεται στην καρδιά της δημιουργικής ενασχόλησης με τη γραφή και μας υποδεικνύει μια διαδικασία, τη συν-γραφική διαδικασία. Ας επιχειρήσουμε να αποκωδικοποιήσουμε αυτή τη διαδικασία με τη βοήθεια του αγαπημένου μου «Αντιλεξικού» του Θ. Βοσταντζόγλου.
«Συν-γράφω», λοιπόν, σημαίνει κατα-γράφω και περι-γράφω, αντι-γράφω ή μετα-γράφω, ενίοτε δε ακόμα και συν-αρμολογώ ή συν-ράπτω, όπως έγινε για παράδειγμα με τις ραψωδίες των ομηρικών επών. Κυρίως, όμως, «συν-γράφω» σημαίνει συν-τάσσω και συν-θέτω. Σημαίνει παρεμβάλλω στο αρχικό μου κείμενο κρίσιμες πληροφορίες που έχω συν-κεντρώσει (ή συν-λέξει) σχετικά με το θέμα μου, ανα-δια-τάσσοντας τα μέρη του λόγου και την πλοκή των λέξεων, ώστε να συν-κροτήσω μια οργανωμένη πολλαπλότητα λόγων, εικόνων, ιδεών, απόψεων και οπτικών.
Η ολοκλήρωση αυτών των ενεργειών οδηγεί στην παραγωγή ενός συν-γραφικού έργου, ενός «πονήματος» που εκπονήθηκε με πολύ κόπο μέσα από μια κατεξοχήν δημιουργική διαδικασία. Ανάλογα με τις συνθήκες και τα συμφραζόμενα, «συν-γράφω» μπορεί επίσης να σημαίνει συν-εργάζομαι με ομοτέχνους, με συναδέλφους, με ειδικούς ή με οποιονδήποτε και οποιαδήποτε μπορεί να συν-δράμει εποικοδομητικά και αποτελεσματικά στην ατομική ή την από κοινού προσπάθεια δημιουργίας έργων γραπτού λόγου με υπεραξία.
Εσείς
Ποιες σημασίες δίνετε στο «συν-» της γραφής;
